مقایسه وضوح مکانی تصاویر اسپات و لندست در تعیین تکه تکه شدگی سیمای سرزمین

از زمان پیدایش بوم­شناسی سیمای سرزمین، همبستگی میان الگوهای مکانی و فرآیندهای بوم­شناختی همواره یکی از کلیدی­ترین موضوعات این رشته بوده است. در این راستا، معیارهای سیمای سرزمین اطلاعات ارزشمندی در توصیف سیمای سرزمین ارائه می­دهند. مشخص است که به منظور محاسبه و تفسیر صحیح معیارهای سیمای سرزمین، مقیاس داده­های ورودی و مقیاس تجزیه و تحلیل باید با هم سازگار باشند. روشی عمده که به منظور بررسی اثرات مقیاس بر معیارهای سیمای سرزمین به کار گرفته می­شود، تغییر اندازه دانه­بندی یا اندازه پیکسل در تصاویر ماهواره­ای است. در این مطالعه از تصاویر ماهواره­ای اسپات و لندست در سال­های 1365 و 1389 و نقشه­های شبیه­سازی شده مبتنی بر شبکه­های خودکار و مارکوف در سال 1399 استفاده گردید. اثرات وضوح مکانی نقشه­ها بر 8 معیار در سطح کلاس و سیمای سرزمین با استفاده از نرم­افزار فرگستیتس (fragstats) بررسی گردید. نتایج نشان داد که تغییر در اندازه دانه­بندی اثرات معنی­داری بر معیارهای سیمای سرزمین و تغییرات آنها در آینده دارد، به گونه­ای که با افزایش اندازه دانه­بندی مقادیر معیارهای تعداد لکه­ها، تراکم لکه­ها، معیار شکل سیمای سرزمین و پراکندگی کاهش یافتند. به طور کلی معیارها دو نوع رفتار نامنظم و افزایشی را با توجه به کاهش اندازه دانه­بندی از خود نشان دادند، در این میان معیارهای تعداد و تراکم لکه نسبت به سایر معیارهای بررسی شده در این مطالعه بیش­تر به تغییرات اندازه دانه­بندی حساس هستند. لذا کاربرد این معیارها در مطالعات سیمای سرزمین دقت بیشتری را می­طلبد.